پوشش ، نظافت فردی ، آراستگی
برقراری ارتباط، نخستین ضرورت یک زندگی اجتماعی از آنجا که انسان، موجودی فطرتا اجتماعی است، برای ارضای نیازهای گوناگون خود، نیازمند برقراری ارتباط با دیگر همنوعان خود است . ارتباط ، عملی متقابل است
، برقراری این ارتباط سازنده، اکتسابی است که می توانیم آن را یاد بگیریم؛ این یعنی چگونه با دیگران بهتر ارتباط برقرار و خواسته های خود را بیان کنیم. داشتن یک ارتباط موفق، تأثیر مثبتی در زندگی فردی ما دارد و به موفقیت های اجتماعی ما نیز کمک بسیاری می کند. ارتباط ، بزرگترین عاملی است که بر سلامت روان ما انسان ها | تأثیر می گذارد.
« ارتباط، عبارت است از توزیع اطلاعات به منظور هدایت رفتار انسان و تبادل افکار، احساسات و عقاید بین دو یا چند نفر که منجر به ایجاد مفهومی مشترک می شود.» برقراری ارتباط، نخستین ضرورت یک زندگی اجتماعی است، یک ارتباط خوب، بهترین راه تصحیح سوء تفاهم ها، لازمه ی رشد یک اجتماع و پیش شرط هر نوع آموزش مؤثر است.
ارتباط کلامی: روابطی را که از طریق گفتن ، گفتگو و با استفاده از واژه یا کلمه حاصل می شود ارتباط کلامی می گویند. هر کلمه ای احساسات ، عواطف خاص و عملکرد متفاوتی را در افراد برمی انگیزد. بنابراین از بکار گرفتن کلمات برحسب عادت و بدون اندیشه خودداری کنیم . بیان الفاظی دلپذیر و موزون و موجب می شود که شخص مقابل با متانت به سخنان ما گوش دهد. تجربه نشان داده است که انسان ها زمانیکه از هر گونه ارتباط محروم می شوند ، بسرعت افسرده شده و به سرگشتگی و دیوانگی نزدیک تر می شوند. ما در ارتباطات کلامی با یک زبان که بتواند معانی ، مفاهیم و منظورمان را انتقال دهد ، سروکار داریم. ارتباط غیر کلامی : نوع دیگر ارتباط ، ارتباط غیر کلامی یا ارتباط بدنی است . ارتباطات غیر کلامی مشمول تمامی حالت های ارتباطی می شود که به یک زبان رسمی وابسته نیست. ارتباطاتی که به موجب آن ایده ها و مفاهیم بدون استفاده از کلمات ، بیان ، تشریح و تفسیر می شود مانند : تن صداء آهنگ صدا، تماس چشمی، حالات چهره ، ژست ها، تبسم ها ، بازی با دست ها ، حرکات سر، چشم ها، لب ها، ابرو ها، گردن، پا ها ، ناخن ها ، دست ها و حالات حرکت دست ها ، طرز لباس پوشیدن ، آرایش و پیرایش موها ، سبیل برای آقایان ، موی بینی ، موی های لبه گوش همه با هم نشان دهنده این است که ما عصبی، راحت ، مضطرب ، شادمان ، پاکیزه ، بائظم ، ۶ هستیم یا خیر؟ علائم غیر کلامی، نه تنها ادارات فرد را به تصویر می کشند بلکه اغلب نشان می دهند او چگونه می اندیشد .. بخش مهمی از تعامل انسان ها شامل ارتباطات غیر کلامی است . دو عامل اساسی ارتباط ، درک شدن و درک کردن است . زندگی یک مسابقه صرف نیست، می توانید با اشخاص به گونه ای رفتار کنید که هر کس خودرا یک برنده در نظر بگیرد واحساس پیروزی کند. شرایط پیروز شدن یکی وباختن دیگری هرگز به نفع کل نیست. همگام شدن نه تنها روی دیگران ، بلکه روی ما نیز تاثیر قابل ملاحظه ای بر جای می گذارد. وقتی با دیگران همگام می شویم در واقع به درون آن ها می رویم و در ذهن آن هاجا می گیریم تلاش ما در ارتباط با دیگران باید افزایش وارتقای بیش از بیش این رفتارها باشد. همگام شدن موثر به ما امکان می دهد با دیگران برخورد همدلانه و به یاد ماندنی داشته باشیم. اگر به آدمهای گوناگونی که از کنار ما در کوچه و خیابان عبور می کنند، اندکی بنگریم، درباره ی هر کدام که دارای تیپ ، شکل و شمایل خاصی هستند مانند : افرادی با کت و شلوار، پیراهن آستین کوتاه ، کفش کتانی، در حال جویدن آدامس، با لباس کثیف و یا پاکیزه و اتو کشیده ، کرواتی و عطر و ادکلن زده ، همراه با کیف دستی ، موهای بلند از پشت بسته یا کوتاه همراه با ته ریش، قیافه عبوس ، اخمو، شاداب و خندان، صورت و چهره زمخت با سبیل کلفت ، لباسهای تنگ و چسبان ، رنگارنگ و یا تیره ، با دمپایی کثیف یا کفش های تمیز و واکس زده و… چگونه داوری می کنیم؟
آیا ژولیدگی ظاهر و آشفتگی و برافروختگی چهره، و یا وقار ، متانت و آراستگی ، در نوع شخصیت آدمی تأثیرگذار است؟ آیا می توان گفت نوع پوشش آدمی برگرفته از فرهنگ ، سواد و آموزش اوست ؟ آیا چگونگی پوشیدن لباس روی شخصیت آدمی تاثیر می گذارد؟ | لباس دست کم پاسخگوی سه نیاز آدمی است، او را از سرما و گرما حفظ می کند، دیگر این که در جهت حفظ عفت و شرم به او کمک می کند و سوم این که به او آراستگی ، زیبایی و وقار می بخشد. در هر جامعه ای نوع و کیفیت لباس زنان و مردانه علاوه بر آن که تابع شرایط اقتصادی ، اجتماعی و اقلیمی آن جامعه است، تابع جهان بینی و ارزشهای حاکم بر فرهنگ آن جامعه نیز می باشد. همانطور که گفتیم انسان بوسیله لباس به خود ، آراستگی و زیبایی می بخشد. خودآرایی و زینت کردن نه تنها آثار مثبت روحی و روانی در دیگران دارد و موجبات ارضای روحی آنها را فراهم می آورد، بلکه اثرات روانی مثبتی نیز در خود فرد دارد. بنابراین نه تنها کیفیت لباس پوشیدن حاکی از شخصیت انسان است بلکه در شکل گیری و تحول شخصیت او نقش دارد.
ارتباط نوع پوشش و شخصیت آدمی : ۱) پوشیدن لباس آراسته و پرهیز از هر نوع آشفتگی و پریشانی، نشانه ای از وجود نظام فکری و ذوق سلیم در انسان است. بنابراین می توان گفت آشفتگی برونی حکایت از آشفتگی درونی می کند، زیرا انسان اگر دارای شخصیت طبیعی و سالم باشد از آشفتگی و بهم ریختگی گریزان است و نظم و ترتیب و تمیزی را بر ژولیدگی و پریشانی ترجیح میدهد. ۲) پرهیز از خودآرایی و پذیرفتن آشفتگی و ژولیدگی در لباس به جهت تعارضی که با خواسته های فطری انسان دارد اثرات سویی در زمینه روانی بر انسان بجای می گذارد به گونه ای که به تدریج سبب بروز افسردگی روحی و انهدام ذوق در انسان شده و منجر به بی اعتدالی روانی می شود، تا آنجا که علائق انسان را به زندگی و مواهب موجود در آن از حد اعتدال کاهش می دهد و او را به شخصی منزوی و گوشه گیر تبدیل می کند. ۳) آراستگی ظاهری اگر با خود آرایی درونی همراه شود، تنها رمز موفقیت انسان در جلب محبت و راه یافتن در دلهاست، به گونه ای که بدون برخورداری از چنان شرایط ظاهری و باطنی، انتظار محبوبیت پیدا کردن، انتظاری بیجا خواهد بود. |
روایات، ویژگی های لباس و شخصیت انسان: ۱) لباس زیبا باعث تقرب به خداست. امام صادق (ع) فرمود: خود را بوسیله لباس زیبا کنید زیرا خدا زیبا است و زیبایی را دوست دارد. (وسائل، ج ۳، ص ۳۴۰. بنابراین وقتی انسان احساس کند خدا او را دوست دارد تأثیر مثبتی بر شخصیت او می گذارد. بنابراین یکی از عوامل نشاط و شادابی روانی پوشیدن لباس تمیز است. ۲) لباس تمیز باعث ذلت و خواری دشمنان می شود و انسان را در مقابل آنان سربلند می کند. امام صادق (ع) فرمود: لباس پاکیزه دشمن را ذلیل مینماید. (همان، ص ۳۴۶.) ۳) لباس مناسب انسان را در میان مردم عزیز می کند، امام علی (ع) می فرماید: براستی نیکوترین لباس آن لباسی است که تو را با مردم همسان سازد و موجب آرایش تو در میان آنان بوده و زبان های آنان را از بدگویی تو باز دارد. (غرر ۱۵۲.) استفاده از رنگ های شاد در لباس ، اثرات غیر مستقیمی در افزایش حرکت ، فعالیت و پیشرفت کار افراد می شود و بالطبع در س لامت روانی و شخصیتی افراد مؤثر خواهد بود. از آن چه گذشت معلوم می شود که کیفیت و چگونگی لباس از نظر رنگ ، مدل و آراستگی و تمیزی ؛ نشانه نوع شخصیت انسان است و چه بسا افرادی که با پوشیدن نوع خاصی از لباسها دچار مسخ شخصیتی می شوند و به کلی رفتار و اعمالشان تغییر پیدا می کند.
برقراری ارتباط، نخستین ضرورت یک زندگی اجتماعی است، یک ارتباط خوب، بهترین راه تصحیح سوء تفاهم ها، لازمه ی رشد یک اجتماع و پیش شرط هر نوع آموزش مؤثر است. به راستی رانندگان بخش بار و مسافر( درون شهری و برون شهری در محیط های کاری و اجتماعی خود شامل : پایانه های بار و مسافر ، پاسگاه های پلیس راه ، رستوران ها و مراکز خدمات رفاهی، دفاتر بیمه و بانک ، دفاتر پیک موتوری ، دفاتر آژانس های اتومبیل کرایه ، جایگاه های پمپ بنزین و گاز ، ایستگاه تاکسی … هنگامی که مسافران را جابجا می کنند؛ چه شخصیتی از خود ارایه می کنند ؟ چگونه می پوشند ، چگونه رفتار می کنند ؟
اطلاعاتی که از سوی یک انسان کثیف و ژولیده به دیگران منتقل می شود : تنبل است دوست ندارد برای تمیز و مرتب کردن خودش زحمت بکشد و در نظر دیگران قابل قبول جلوه کند و این نشان دهنده تمایل او برای نمایش دیگر جنبه های زندگیش نیز است. شاید خیلی فقیر باشد- مراقب این مورد باشید چون فرهنگ هایی وجود دارد که این مورد برای آن ها مصداق ندارد، به همین دلیل باید ابتدا پیشینه فرهنگی فرد را بررسی کنید. اما به طور معمول، افرادی که در فقر بزرگ می شوند، بهداشت اولیه را آموزش نمی بینند. شاید از نظر روانی بیمار باشد. فقدان بهداشت فردی در میان آنهایی که افسردگی دارند بسیار رایج است چون این افراد دیگر نه اراده و نه تمایلی و رغبتی به خوب نشان دادن ظاهر خود ندارند. افراد با مشکلات و بیماری های روحی و روانی نیز ممکن است بهداشت خوبی نداشته باشند. شاید به موادمخدر یا الکل معتاد باشد. افرادی که به طور مداوم از مواد مخدر یا نوشیدنی های الکلی استفاده می کنند معمولا ظاهری به هم ریخته دارند. بیشتر این افراد از افسردگی رنج می برند.
شاید شعور اجتماعی نداشته باشد. کسی که با ظاهری نامرتب در جامعه راه می رود ممکن است سطح شعور و هوش اجتماعی اش پایین باشد. این افراد در دنیای خودشان زندگی می کنند و نمی توانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند. برایشان هم مهم نیست که دیگران چه نظری در مورد آن ها داشته باشند. این افراد معمولا وصله های ناجور جامعه هستند. شاید خود محور باشد. کسی که برایش اهمیتی ندارد فقدان بهداشت شخصی و آراستگی او چه تاثیری بر اطرافیانش دارد و برایش هم مهم نیست که دیگران در مورد او چطور فکر کنند، فردی بسیار خودخواه و خودمحور است. این افراد هر چه که بخواهند را در هر زمان که بخواهند و به هر طریقی که بخواهند انجام میدهند و برایشان مهم نیست که دیگران چه می گویند. ارزیابی بهداشت فردی از بالا تا پایین وقتی فردی را می سنجید، باید او را از بالا به پایین بسنجید و توجه بسیار دقیقی به بهداشت او داشته باشید.
موها/ سر: موها نخستین ویژگی بدن ماست که می توان برای نشان دادن شخصیت آن را تغییر دهیم. باید ببینید که آیا طرف مقابل شما موهایش را آرایش کرده؟ موهایش تمیز است یا چرب و نشسته است؟ کثیف بودن موها معمولا نشانه این است که فرد حمام نمی کند. صورت: بهداشت صورت برای خانم ها بیشتر از آقایان اهمیت دارد چون خانم ها اهمیت زیادی به صورت خود می دهند. در آقایان باید ببینید که آیا موهای صورتشان را اصلاح کرده اند یا خیر؟ خانم ها آرایش کرده اند یا نه؟ دندانهایشان تا چه اندازه تمیز است؟ آیا دندان خراب، شکسته یا کثیف دارند؟ آیا ابروهایش مرتب است؟ آیا صورتش نشان می دهد که مرتب شسته می شود؟ آیا موهای بینی و گوششان بیش از حد رشد کرده است؟
وزن: وزن فرد اطلاعات زیادی در مورد میزان مراقبت فردی از ظاهر خود، سطح تناسب اندام، عادات غذایی و پرخوری ، فرد نشان می دهد. خیلی ها هستند که هر صبح که بیدار می شوند از وضعیت اندامشان برای خود شکایت می کنند اما پرسش این است که چرا اقدامی برای آن نمی کنند. تنفس: ایا تنفس فرد بوی بد می دهد؟ این نشان می دهد که او دندانهایش را خوب مسواک نمی کند، یا عادات غذایی درستی ندارد، استرس دارد یا دچار یک مشکل یا بیماری است. پوشش. چیزی که می پوشیم یک نشانه قوی دیگر از شخصیت ماست. آیا لباس هایش کثیف است؟ آیا لباسهایش بوی بد می دهد؟
بوی بدن: آیا بدنشان بو می دهد؟ اگر اینطور است، احتمالا به این معنی است که مرتب حمام نمی کنند یا از عطر و اسپری بدن استفاده نمی کنند. البته باید به تفاوت های فرهنگی هم توجه داشته باشید. در بعضی فرهنگ ها بوی بدن امری طبیعی است. دست ها: آیا دست هایش کثیف است؟ اگر اینطور است، دلیل آن چیست؟ آیا به خاطر این است که همان موقع کاری انجام داده است یا اصولا به تمیزی و پاکیزگی دست ها توجه ندارد؟ ناخن ها: آیا ناخن های فرد گرفته شده و مرتب است؟ آیا ناخن هایش کثیف است؟ وضعیت ناخن های هر فرد نشان دهنده توجه او به جزئیات ظاهر است.
نتیجه: ظاهر هر شخص نخستین شکل ارتباط است که در معرض کسانی که ملاقات می کنیم قرار میدهیم. هر کسی که ما را می بیند، در چند ثانیه نخست براساس ظاهرمان تصوراتی کلی در مورد شخصیت ما پیدا می کند. مشخص است که بهداشت ، پاکیزگی ، طرز لباس پوشیدن و آراستگی ما اطلاعات بسیار زیادی در مورد اینکه چگونه شخصیتی داریم به دیگران منتقل می کند . به راستی رانندگان بخش بار و مسافر( درون شهری و برون شهری در محیط های کاری و اجتماعی خود شامل : پایانه های بار و مسافر ، پاسگاه های پلیس راه ، رستوران ها و مراکز خدمات رفاهی، دفاتر بیمه و بانک ، دفاتر پیک موتوری ، دفاتر آژانس های اتومبیل کرایه ، جایگاه های پمپ بنزین و گاز ، ایستگاه تاکسی … هنگامیکه مسافران را جابجا می کنند؛ چه شخصیتی از خود ارایه می کنند؟ چگونه می پوشند ، چگونه رفتار می کنند ؟ هر راننده باید با شخصیتی که در مناسبات اجتماعی از خود ارایه می کند ، از جایگاه و منزلت صنف چند میلیونی رانندگان مراقبت نماید.
منبع : مجله چرخ
لباس دست کم پاسخگوی سه نیاز آدمی است، او را از سرما و گرما حفظ می کند، دیگر این که در جهت حفظ عفت و شرم به او کمک می کند و سوم این که به او آراستگی، زیبایی و وقار می بخشد .
